عوامل مرتبط با باروری کلی در شهر کرمانشاه (۱۳۹۰)

زمینه: باروری، موضوعی مهم برای توسعه جوامع است. هدف این مطالعه، بررسی برخی از عوامل مرتبط با باروری در شهر کرمانشاه می باشد. روش ها: روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، زنان ازدواج کرده 49– 15 ساله شهر کرمانشاه در سال 1390 می باشد. برای سنجش عوامل مؤثر بر باروری کل، از داده های مرکز آمار ایران استفاده شد. برای تحلیل داده ها و مدل سازی، از مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزاری amos استفاده گردید. یافته ها: میزان باروری نکاحی و باروری کل، به ترتیب 40/49 و 72/1 در هزار بوده است. میانگین سن ازدواج مردان و زنان به ترتیب 80/26 و 20/23 سال می باشد. یافته های مدل تحلیل مسیر نشان داد که متغیرهای میزان اشتغال به تحصیل زنان (19%)، میزان اشتغال به تحصیل جامعه (12%)، نرخ بی سوادی جامعه (07/0%)، میزان سواد زنان (04/0%)، درجه شهرنشینی (03/0%)، میانگین سن ازدواج زنان (02/0%)، میانگین سن ازدواج مردان (02/0%)، میزان سواد جامعه (02/0%) و نرخ بی سوادی زنان (01/0%) بر باروری کل تأثیرگذار بوده اند. نتیجه گیری: کاهش باروری با تحصیلات و اقامت در شهر رابطه دارد و افزایش سواد و آموزش در جامعه با کاهش باروری مرتبط بوده است. بنابراین جهت رسیدن به یک سطح باروری مطلوب در جامعه، باید تدابیری جهت اثرگذاری مناسب بر نگرش زنان نسبت به باروری، به ویژه در افراد تحصیل کرده اتخاذ گردد.